rowerowy blog

Info

Ten blog rowerowy prowadzi dodoelk z miasta Ełk. Przejechałem 192240.84 kilometrów w tym 4539.60 w terenie. Moja średnia prędkość 20.53 km/h
Więcej o mnie. GG: 5934469

odwiedzone gminy

Znajomi

wszyscy znajomi(44)

Moje rowery

żwirek 48808 km

czołg 76888 km

chomik

Focus Cayo 4.0 49581 km

FatBoy 2432 km

czarny - sprzedany 8178 km

Wykres roczny

Archiwum bloga

it outsourcing

Dane wyjazdu:

103.40 km 0.00 km teren

04:25 h 23.41 km/h:

Maks. pr.:0.00 km/h

Temperatura:

HR max: (%)

HR avg: (%)

Podjazdy: m

Kalorie: kcal

Rower:żwirek

Ublik. Śladem starej linii kolejowej. (praca)

Czwartek, 14 maja 2020 · dodano: 15.05.2020 | Komentarze 0

Wreszcie, bo były trzy deszczowe dni pod rząd, więc nie było jak, a serce i nogi się rwą...

Wstaję o 4tej, jest już jasno, znów jezioro paruje, wiatru brak - czuję że będzie niezła przeprawa. Za miastem trochę mgieł, ale nie tak gęstych jak ostatnio, poza tym występują tylko przy zbiornikach wodnych. Temperatura szybko spada, zero, minus jeden, półtora...dobiło do dwóch, co w połączeniu z wilgocią trochę szczypie w paluszki. O dziwo w wiatrówce i nogawkach jest OK, idzie wytrzymać, bo przed startem myślałem o powrocie do zimowych spodni. Za Orzyszem wjeżdżam na drogę prowadzącą po rozebranej linii Orzysz-Giżycko, już dawno chciałem się nią przejechać. Po drodze trafiam na most z wielką dziurą, znaczenie "dziura w moście" wreszcie nabiera sensu :) Przed Ublikiem szlak jest nieprzejezdny, jadę więc drogą będącą w pobliżu, a za wsią cudny fragment po wysokim nasypie (dobre 15 metrów nad lustrami jezior), a dokładniej usypanej w trakcie budowy linii grobli pomiędzy jeziorami Ublik Mały i Ublik Wielki. Naprawdę warto. Jak już tutaj jestem, to muszę zajrzeć nad to pierwsze jeziorko, choć na Mazurach jest ich ponoć tysiąc, to właśnie miejsce jest jednym moich ulubionych. Robię fotę 360 na StreetView i trzeba wracać. Słonko już wysoko, ale szału z temperaturą nie ma, zaledwie trzy na plusie, a przedwczoraj narzekałem na zimno przy ośmiu stopniach... Odwiedzam dwie wioski w których nigdy nie byłem - Danowo i Bielskie, jako że jest mokro odpuszczam terenowe fragmenty i wbijam na asfalty. Czemu tak jest że gdy droga jest śliczna, ze szpalerem drzew i widokiem na setki pagórków dookoła musi być tak koszmarnie nierówna? Brrrr. Docieram do miasta, zostało jeszcze trochę czasu, więc dokręcam promenadą, do setki zabrakło niewiele, ale czas już niestety naglił.

Linia kryje w sobie jeszcze wiele tajemnic, na pewno się jeszcze w tym rejonie pojawię. TUTAJ do przeczytania sporo informacji na ten temat.

Kategoria >100, dom/praca

Komentarze
Nie ma jeszcze komentarzy. Komentuj