północna "górska" pętelka

Środa, 21 września 2011 · dodano: 21.09.2011 | Komentarze 3

Na ten dzień czekałem dość długo, jakieś półtora miesiąca. Trasa już dawno zaplanowana, pozostało wypatrywać pogody takiej jaka była dziś. Poza tym w końcu skończył się w pracy sezon urlopowy i bez problemu mogłem wziąć wolne.
Wyjazd dosyć późno - 7:45, bo od domowego porannego obrządku wolnego nie było, dzieciaki do szkoły i przedszkola odstawione. Plecak zatankowany, zapasy węglowodanów także, dętki, pompka klucze itd - w sumie ze 4kg wyszło.



W mieście widać lekką mgłę, ale gdy tylko opuszczam Ełk robi się gęsto. Słońce gdy się przez nią przebije powoduje że momentalnie znika, ale są takie miejsca gdzie widoczność sięga max 100 metrów. Trochę strach był jechać w takich warunkach, na szczęście kierowcy uważali, bo szybka jazda w takich warunkach byłaby po prostu głupotą. Ostatecznie mgła znikła w okolicy Wieliczek, a ja zaczynałem w końcu schnąć w promieniach słoneczka. Pierwszy krótki przystanek w Filipowie, tutaj zaczynają się górki. Dalej w stronę Przerośli drogą z praktycznie zerowym ruchem samochodów - super.

W dole jezioro Krzywólka, zdjęcie nie oddaje niestety piękna tego krajobrazu.

Chwilę potem zabytkową aleją jarzębów szwedzkich docieram do Stańczyków, no prawie, bo w dół do wioski i pod mosty nie zjeżdżam, byłem tam kilka razy, z rowerem na mosty włazić i tak nie zamierzam a i czas trochę goni.

Aleja z Jarzębów Szwedzkich

wybuchowe jezioro

W oddali widać jeden z mostów
Po powrocie na drogę 651 łapie mnie pierwszy kryzys, no ale ponad dziewięć dych w nogach a ja jeszcze nic nie jadłem. Robię więc przystanek pod sklepem w Żytkiejmach, wcinam kanapki i puszkę PEPSI. Dalej jedzie się już lepiej, asfalty w super stanie, świetne zjazdy z serpentynami i bardzo wymagające jak dla mnie podjazdy. Robię sporo przerw na uspokojenie serducha no i na fotki, bo krajobrazy są śliczne.

Trójstyk granic (Polski, Litwy i Rosji)

Gdzieś po drodze...

Wiatrowa farma


Opuszczam już Mazurskie "góry", gdzieś za Rutką-Tartak

Drugi kryzys łapie mnie za miejscowością Rutka-Tartak (swoją drogą bardzo uroczą, niestety nie zatrzymałem się na dłużej). Zrywa się wiatr, ten z grypy central wmordewindów. Jedzie się ciężko, choć tutaj górki już się kończą i w większości droga ma tendencję spadkową. Ostro styrany docieram do Suwałk, robię sobie z 10 minut przerwy, wcinam następną porcję węgli. Tutaj nadmienię tylko że przejazd przez miasto kosztował mnie jakieś -1,5 km/h średniej, raz że świateł kupa, na odcinku kilometra chyba z 5 czy 6 razy musiałem się zatrzymywać, a dwa że nie jechałem asfaltami, bo oczywiście zakaz. Tak więc o średniej z trójką z przodu trzeba zapomnieć. Dalszy kawałek to także droga pod wiatr, coraz bardziej zaczyna boleć mnie dolna cześć kręgosłupa, co ciekawe tyłek do siodełka już przywykł bo się nie odzywa. Odtąd przyjmuję strategię krótkich 2-3 minutowych przystanków co 10 km na odpoczynek kręgosłupa. Tak mija mi droga do domu, licznik równe dwieście pokazał mi na tablicy "Ełk". Nie dokręcam już nic, najkrótszą drogą do domu - cel osiągnięty - pierwsze dwie sety przejechane. W domu jestem równo o 16tej. Czas brutto 7:45.

Podsumowując:
- Pogoda super, lekki wiaterek (choć mógłby wiać w inną stronę) cały czas piękne słońce, temperatura w sam raz - 17 stopni (rano we mgle było lekko zimno, minimalną temp. licznik wskazał 8,7 st)
- Stan dróg oceniam na 4+, spodziewałem się że będzie gorzej. Fragmenty kiepskiej nawierzchni przed Przeroślą i droga Suwałki - Raczki z mnóstwem podłużnych pęknięć.
- Cele zaliczone, przejechana najdłuższa jak do tej pory trasa i doszły nowe gminy: Przerośl, Dubeninki, Wiżajny, Rutka-Tartak, Jeleniewo i Suwałki (obszar miejski)